Op Art

Op Art, također znan i kao optička umjetnost ili geometrijska / preceptualna apstrakcija odnosti se na geometrijski apstraktnu umjetnost koja manipulira gledateljevim vidom i stvara iluziju pokreta, skrivenih slika, bljeskova i vibracija, uzoraka ili nadimanja i iskrivljenja. Op art slike koriste okvir čistih geometrijskih likova kao osnovu za sve efekte i također crpe ideje iz teorije boja i psihologije i fiziologije percepcije. Umjetnici koriste ili crno i bijelu boju kao i odnos oblik-tlo ili istražuju različite efekte koje odnosi boja i uzoraka imaju na osjetilo vida.

Izraz se po prvi puta pojavio u tisku u časopisu Time u listopadu 1964., iako su djela koja bi se mogla opisati kao "op art" načinjena i nekoliko godina prije.

1965., izložba Op Arta zvana The Responsive Eye održana je u muzeju Moderne umjetnosti u New Yorku. Izložba se usredotočila na percepciju umjetnosti koja proizlazi iz iluzije pokreta kao i iz međuodnosa boja. Izložba je bila veoma popularna među ljudima ali ne toliko među kritičarima koji su odbacivali Op art kao nešto što ne radi ništa više od optičkih iluzija.

Vodeće ličnosti bile su Victor Vasarely, Bridget Riley i Jesus Raphael Soto. Vasarely je bio jedan od začetnika Op arta. Sotov rad često je uključivao pokretne elemente i ukazuje na blisku vezu između kinetičke umjetnosti i Op arta. Kinetička umjetnost označava skulpture koje se pokreću, često koristeći suvremenu tehnologiju kako bi postigli taj učinak (za razliku od Op arta koji samo stvara iluziju pokreta).

Pogledajte neka od djela u Galeriji!